Lustro szczęścia
szczęśliwe łąki
ziemia ma szczęśliwa
cicho za dnia
jak w północnej
dobie
serce mych snów
nie przebywa
daleko od ludzi
zasypiam szczęśliwa
patrzę, a w sercu
dawna chęć odżywa
zanim zajdzie
słońce
zobaczę z daleka
co wśród
nieba, ziemi
waha się i pływa
tworząc świat
świat serca i dumy
w tym świecie
żyję
kocham
marzę
a lustro się kruszy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz