Nowy rok
ubieram Nowy Rok
w szaty dostojności
chcę mu dać odwagę
której czasem mi brak
miłość szaloną
nadzwyczajną
stokrotki zakwitły
w grudniowym ogrodzie
będą jego nadzieją
codzienne troski
zamienią w błękitną
szatę niebios
radość w pąku
herbacianej róży
ból głowy nieustanny
zamienię dla niego
w bukiet żółtych tulipanów
do pralni umysłu
zaniosę kłopoty
Nowy Roku
dostaniesz ode mnie
nowe życie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz